Yaşıyoruz Şiiri - Şahin Tokmak

Hep beraber bir aradayız.
İnsanız yarınlara umutla bakarız.
Şevkimiz ümidimizdir.
Sosyal durumumuz hiç önemli değil.
Kimi dünyanın yükünü taşır. Beyninde benliğinde...
Kimi sırtında, kimi maddi vücudunda.
Hamal tarifi yapılır.
Yük taşıyan insan diye...
Vücudu ile iş yapan akşama kadar çalışır.
Akşam alın teri kurumadan ücretini alır.
Evine bir kaç ekmek ufak tefek gıdada olsa...
Koşar adım gider.
Günün maddi kirlerinden, sıcak soğuk fark etmez.
Duşunu alır temizlenir.
Bedenen temizlenen ceset...
Yaptığı işin lezzeti ile lezzetlenir.
Yavan ekmek, soğan, peynir...
Fark etmez. Onun en büyük gıdasıdır.
Gıdasını alır huzurla Rahmana teslim olur.
Beş vakit huzurda Şükürlerini, Hamdlerini sunar.
Allaha. Allah’ım Şükür ‘Sana’ olmayana da ver der.
Huzuru kalple huşu içerisinde...
Günün yorgunluğu atmak için yatağına çekilir.
Benden mesut mutlu insan var mı? Der.
Bugünde helal rızıkla istirahate çekiliyorum.
Ölse de gam yemez.
Hamalda olsa ipin hesabını vereceğini biliyorsa...
Ya günümüz insanı beyin hamalı olan bizler.
Hamallığa gece gündüz devam ediyoruz.
Bu hamallıktan kurtulup bir ara Allah’ı hatırlayabilirsek...
Her şey ümidimiz ve şevkimiz için bir kamçı olacak.
Sabahlara uyanık başlamak dileğiyle...