Yaşıyorum, Hâlâ Şiiri - Utku Can Canatan

Ruhum ölü denizde bir dalga gibi,
Var olduğunu kanıtlamaya,
Sahip olduğum hiçbir şey, yeterli değil!
Hesaplaşmalarım, içimde bir yerlere,
Sessizce yıkım götürüyor her saniye.
Kabaran duygular bir balon misali
Patlamak üzere ve bu olduğunda,
Geri dönüşüm olmayacak biliyorum.
Vazgeçmeden hayallerimden, nasıl
Bir ömür geçiririm düşlerim ile?
Geçiriyorum sabahın açlığını,
Çürümüş birkaç umut ve nefesle.
Söyle bana zihnimdeki diğer ben!
Nasıl katlanıyorsun bana, şu halime!
Bir nefes al ve git gideceksen bekleme!
Ben sana aldırmam, gidişin gerçekse!
Kaçı durdu benim için, benimle?
Kalacaksan eğer, haykırma bana.
Bilirsin, bağırılmasını sevmem.
Haykırma işte böyle!
Sus!

Bakıyorum balkonumda ışıklara,
Parlıyordu gece vakti yıldızlar.
Ay gökte hilal ben yerde harap.
Bilemedim geçen zamanı,
Olur mu tekrar sabah?
Esen rüzgarlar habercisi kışın.
Titremelerim ise kanıtıdır hayal kırıklarımın.
O halde bu kış,
Soğuk ve kırık hayaller ile geçecek.
Demektir ki yaşıyorum hala,
Ve görünüyor ki yaşayacağım, hâlâ.