Dipsiz kuyu gibi bakışların var
Baktıkça içine düşüyorum ben
Yokluğun içimde bir yara ey yar
Seni özledikçe üşüyorum ben
Kim bilir nerdesin, hangi ellerde
Çok umut aradım esen yellerde
Bir serap peşinde ıssız çöllerde
Hayaline doğru koşuyorum ben
Ben ki her şeyimi bağladım sana
Sen ketum davrandın sevgiden yana
Bilsen ne acılar yükledin bana
Dünyayı sırtımda taşıyorum ben
Ne gün sana doğru çevirsem yolu
Ya kasırga kopar ve yahut dolu
Ne kadar uzunmuş çilenin kolu
Olmadık engeller aşıyorum ben
İçimde yangındın, içimde, közdün
Elveda diyerek ağlattın, üzdün
Suçun sevmek deyip kurşuna dizdin
Ölmedim, kendime şaşıyorum ben
Sanma sen gidince özlemin dindi
Hasret, acı, hüzün üst üste bindi
Kalbim yağmalandı, ömrüm tükendi
Yaşamak bu ise yaşıyorum ben
16.05.2018
İbrahim Karaçay
Kayıt Tarihi : 28.3.2019 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!