Baharlar bize göre değil cancağızım,
Gerçeklerin titrettiği mevsimde yaşıyorum ben.
Bu hayat alerjisine ne gözyaşım dayanır ne ağızım
Düzeni bozan herkese sövsem de,
Tuzdan kavrulmuş ciğerimle yaşıyorum ben.
Attığın her adımda takıldığın taşlar gibi,
Söylenenin aksine dik duran başlar gibi,
Yaşamak uğruna mesafe bilmeyen kuşlar gibi,
Değişmeyeceğini bilsem de,düşler gibi yaşıyorum ben.
Bir bakışa anlam veren kaşlar gibi,
Bir gülüşe imkansızı söyleten dişler gibi
Aktığı zaman ciğerimi kavuran yaşlar gibi
Boğulacağımdan emin olduğum gamzende yaşıyorum ben.
Yalanlar dünyasında,gerçeklerle taşamıyorum,
Önüne set kurulmuş bir nehir gibi yaşıyorum ben.
Ulan ! bu ütopyada belki de yaşamıyorum,
Yaşadığını sanan insanlar gibi yaşıyorum ben.
Kayıt Tarihi : 7.5.2018 10:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/07/yasiyorum-ben-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!