Yaşıyorum Anne Şiiri - Hüseyin Zarar

Gözlerim kararıyor fena ağrıyor başım
Bedenimse çok soğuk ben üşüyorum Anne
Yirmi bile değilim daha gencecik yaşım
Ne olacak bu halim ben şaşıyorum Anne

Neden emsallerimle bende gezemiyorum
Bana n’oldu neyim var bir şey sezemiyorum
Düşünüp taşınsam da niçin çözemiyorum
Üstü kapalı sırrı ben deşiyorum Anne

Benden gizlediğiniz o büyük sır ne söyle
Ne sorsam cevabınız kaçamak şöyle böyle
Avuttunuz hep beni bir şehir birde köyle
Biliyorum bir şeyler ben taşıyorum Anne

Yaşım on üçten sonra dünya oldu bir zindan
Bir şey anlayamadım yaşadığım her andan
Bazen de umudumu kesiyorum şu candan
Sanki dipsiz kuyuya ben düşüyorum Anne

Her hekim bir şey diyor hangi söze kanayım
Dermanın şu deseler gidip ona yanayım
Bu gün iyi olsam da ertesi gün fenayım
Yarı ayğın ve bayğın ben yaşıyorum Anne

Alın yazımı böyle yazmış yüce Yaradan
Bir gün yüzü görmeden gideceğim buradan
Neyleyim ki kaderim böyle çıktı kuradan
Mezarımı elimle ben eşiyorum Anne