Gününün ondört saatini dinlenme salonunda geçiren,
Yaşlı amcalar kadar sakin,
Hayat defterinin sayfalarını aşındırmadan çeviren,
Eller kadar dermansız
Fakat hakim,
Yaşıyorum dünya denilen düzende lakin;
Ağlıyorum sesimi duyurana kadar.
Hayat hayatımı rahat bırakmasa da,
Yaşıyorum.
Yaşayabildiğim kadar.
Kayıt Tarihi : 19.11.2019 12:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nisan 2010
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!