Yaşıyorum can yaşıyorum...
Sirkeci, Sultanahmet, adaları dolaşıyorum.
Aynada değişen suretime şaşıyorum.
Yaşamak denirse bende yaşıyorum.
Ne beşeri kanunlar tanıyor ruhum,
Ne hakkın hatırını sayıyorum.
Moda, bebek, etiler dolanıyor,
Ölümsüz gibi eğleniyorum.
Baki olmayan bir sevdaya tutkunum,
Makberi unuttukça daha mutluyum.
Rüzgarına kapılmışım yeşil gözlerin,
Aşkı hariç her şeye beyhude derim.
Ne mey teselli ediyor, ne meyhane.
Yaşlılık yakışmaz sanırım bedenime.
Yeşil gözlü yar, oracıkta duruyor
Aklaşan şakaklarımdan ahirim yaklaşıyor.
Saza, söze, meyhaneye veriyorum günümü
Bitsin bu sarhoşluk, hak çevirsin yönümü
Batılda geçirmeden bütün ömrümü
Tövbe-i Nasuh ile buldursun hak gülümü.
Hamza Mamaş
Kayıt Tarihi : 2.3.2019 09:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamza Mamaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/02/yasiyorum-85.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)