Yaşıyorum Şiiri - Ayten Özgün

Ahhh benim sevdiğim
Benim akıl fukaram
Yapayalnız kaldım
Tenhalarda köşelerde
Sensizim artık
Öylesine yapayalnız
Yitik duygularımla
Yanası yüreğim
Öylesine öksüz
Öylesine yetim
Nasıl yaşanırsa
Öylesine çaresiz
Yaşıyorum sensiz
Sorma sorma sakın
Ne haldeyim
Kimine göre derviş
Kimine göre deliyim
Biçare mecnun misali
Çöllerde gezmekteyim
Yaşamak buysa
Yaşıyorum yaşıyorum işte
Sorma sorma hiç ne haldeyim
Gündüzleri kaldırım köşesi
Geceleri bir parkın bahçesi
Yüreğimde ihanetin sesi
Ben hala senlerdeyim
Bir garip uçurtmadır aşk
Salıverirsin gök kuşağı gibi
Mavi göklerin
Engin derinliklerine
Artık senin değildir
Rengarenk rengiyle
Gökyüzünün ezgisidir
Yaşıyorum sevgili yaşıyorum işte
Buysa yaşamak
Ölüm iki dudak arası
Çıkacak bir tek söze bağlı
Haydi susma artık söyle
Uzatma artık ne olur
Yeter ki söyle
Suçlusun dünya sende suçlusun
Dünyanın rengine ahengine
Kandırdınız beni beni el birliğiyle
Suçlusun gökyüzü sen de suçlusun
Aldattın güneşin cilvesine
Kordu oysa düşen
Şu gönlüme
Sormuyorsun ne haldeyim
Yaşıyorum yaşıyorum işte
Yaşamak buysa
Bir avuç tuz bastım
Yaralı yüreğime
Dermansız derde batan sükunet
Ey koca dünya ,
Yari veren sen bana
Ne var ki acımadı yar bana
Sormayın sormayın hiç
Bunun adı yaşamaksa
Yaşıyorum yaşıyorum işte