Sessiz sessiz yaşıyorum.
Işıklı ana caddelerin ara sokaklarında.
Arada başımı uzatıyorum o ışık seline,
Korkuyorum!
Ara sokakların karanlığında
Güven içinde dolaşıyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirinizi
beğeni ile okudum
gönül karanlıkta kalınca güneş parlasa kaç yazar
karanlıkta mı dolaşıyorsun
ışıktan korkulur mu hiç
gönülden gelen bir ışık varsa eğer
Kısa ve öz yürekten kaleme yansıyan kutlarım sayın Saraç :-))
sevgier. Neco
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta