Kaybolurken yaşıyorum.
Hissedebildiğim tek şey yorgunluk.
Öyle bir yorgunluk ki; mutsuzluğa takatim yok.
Nefes almak güzelmiş!
Sadece yaşayabilmek...
Hesaplayabileceğim tek şey,
bedenimi çökertmeyecek denli yorulmak.
Mutluluk güzel şeymiş.
Kafamdaki sancılardan kurtulmak,özgür olmak!
Niye bunca yük edinip,bunca yıl bunlarla yaşamışım ki.
Hayır düşünmeyeceğim bu soruyu;
afakanları kovdum ben.
Gerçekten yaşayacağım artık:Korksamda yaşayacağım.
Kayıt Tarihi : 21.6.2008 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel dizelere selam olsun kutlarım kalemin
daim olsun sevgilerimle tam puan
anadolunun sesi grubumuza davetlisin
saygılarım yüreğinize...
TÜM YORUMLAR (6)