Yaşıyorken Ölmüşüm! Şiiri - Ali Rıza Saygan

Yaşıyorken Ölmüşüm!

Ölen arzuların kabristan’ıyım,
Görün defalarca kazılmışım ben,
Bir mezar taşıyım san ki dünya da,
Sinesine; Ağu yazılmışım ben.

Sevincim kuyu da çok derindedir,
Yüreğim kaderin ellerindedir,
Her şeyim değişir gam yerindedir,
Kısmette yazılıp bozulmuşum ben.

Güneş ışığını boğar bulutlar,
Kapısız kalbi’me yağar da kar’lar,
Bahar’ım kış olur, donar umutlar,
Poyraz’la toz olup savrulmuşum ben.

Nasılsa! Göverip bitmişim bir yaz,
Taşlarım yontulmaz kaya’m kırılmaz,
Şer tutmuş yaka’mı bırakmaz biraz,
Yaşıyorken ölmüş, garip kuşum ben.

Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 132. Tarih: 22/ 11/ 1980 Mamak ceza evin de iken yazılmıştır.