Yaşıyorken ölmek bu mudur usta...

Kapatırsan şu gözünün birini
Tek gözle yaşamak zor mudur usta
Alevsiz ateşte yaksan kendini
Yaşıyorken ölmek bu mudur usta

Bir güneş doğarken senin tepende
Işığı kapatıyorsan elinle
O aydınlık günler düşer geriye
Karanlıkta ölmek bu mudur usta

Takılsa peşine kara adımlar
Sana tabut olsa çıkmaz sokaklar
Musalla taşın olsa kaldırımlar
Yürüyorken ölmek bu mudur usta

İpotek koysalar yarınlarına
Kelepçe taksalar umutlarına
Barikat kursalar baharlarına
Gün beklerken ölmek bu mudur usta

Sırası gelenler gider ardarda
Bir tek adı kalır arkalarında
Sen burada onlar öbür dünyada
Bekliyorken ölmek bu mudur usta

Kimi dost bilip güveniyorsan
Bir gelene üç adım gidiyorsan
Herkesi kendin gibi görüyorsan
Kör olup da ölmek bu mudur usta