Veysel dünyada gülmedi,
Benzeri aşik gelmedi.
Bilin ki Veysel ölmedi,
Canda, tende yaşiyor o.
Aşkin deryasinda gezdi,
Maddeyi, manada sezdi.
Kalp gözünden bade ezdi,
Bardaklardan taşiyor o.
Veysel çekilip oturmuş,
Ötelerden sır getirmiş.
Dertlere derman yetirmiş,
Telde şifa taşiyor o.
Her çiçekten balı almış,
Dünyaya bir Veysel gelmiş.
İnce'de gönülü vermiş,
Çağdan çağa aşıyor o.
Kayıt Tarihi : 21.1.2002 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabit İnce](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/01/21/yasiyor-o.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!