Tek başına yaşamayı da öğreniyor insan,
Hem masrafsız oluyor, yeni kıyafetler almıyorsun mesela üzerine.
Öyle lüks mekanlarda doyurmuyorsun karnını, abur cubur fazlasıyla yetiyor.
Geceden kalıyorsun genelde,
Sabah uyandığında işe yetişmekten başka da derdin olmuyor.
Kısacası özlemiyorum seni,
Başka eğlenceler buldum kendime.
Saçma sapan diziler izliyorum.
Kimsenin gülmediği şeylere gülüyor,
Adının geçtiği şarkılara küsüyorum.
Bu arada büyüdüğüm semte de uğramıyorum sayende.
Bir semt eksilmiş şehrimden,
Bir sen gitmişsin kalbimden,
Kimin umrunda...
Yaşıyor muyum?
Bak yaşıyorum işte.
Masal Kahramanıma... 11-02-2014 -01:00
Kadir YılmazKayıt Tarihi : 17.2.2014 18:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!