Yaşıyor Beyler Şiiri - Taştan Çıralar

Yaşıyor Beyler

Her adımı yarım ayak boyunda
Yürürken titriyor düşüyor beyler
Seksen yıl savaşı sanma oyunda
Ömür son virajı aşıyor beyler

Zor adım atmayı gezmek sanıyor
Cadde boyu onu herkes tanıyor
Zavallı haline içim kanıyor
Yürekten üzüntüm taşıyor beyler

Bir elde tabak var diğeri cepte
Heykelin önünde görünür hep de
Büyük yarar vardır küçük sebepte
Gönlüm şu kadere şaşıyor beyler

Gecesini nerde geçirir bilmem
Kim onu yadirir içirir bilmem
Ne gün seyrü sefer göçürür bilmem
İşte böyle biri yaşıyor beyler…!

Tanrım muhtaç etme sağ gözü sola
Kim ister son demde böyle gün dola
Kolay mı Taştan’ım muhtaç ol kula
Yürek yandı ciğer pişiyor beyler…!

24.12.2006

(Heykel caddesinde dilenen bir yaşlının anısına)