Söyle bana ey ahmak,
Yer ve gök senin mi?
Gece ve gündüz senin mi?
Bu dünya senin mi?
-
Söyle bana ey ahmak?
Neden sensiz takvim yaprakları birer birer eksilmiyor?
Neden sensiz geçmiyor günler?
Neden sensiz sabah olmuyor?
Neden vurgunum sana?
Neden düşkünüm?
-
Sensiz geçen günlerimde,
Ölümün sessizliği.
Durgun ruhumda,
Çığlıklar atıyor.
-
Zaman sensiz,
Anlayamazdım,
Seni sevmeden;
Kelimelerin bu kadar anlamsız olduğunu.
Aşkımı anlatmaya.
Yetersiz olduğunu.
Adına yazdığım onlarca şiiri,
Mısralarımda haykırdığım sensizliğimi,
Sadece gecelere bahsettiğim hayallerimi,
Düşlerini kurduğum günlerimizi,
Özlemini çektiğim gözlerini,
Biliyor musun?
Bu naçiz kalbim bir gün duracak;
Belki var, belki de yok bilmiyorum.
Taştan, belki çiçekten.
Sevgiden, belki nefretten.
Ne olursa, nasıl olursa olsun.
-
'Seni Seviyorum' demek,
Ne kadar kolay aslında.
Ama bunu birde sevene sor,
İki kelimenin altında ezilebilir mi bir insan?
Gücü yetmez mi insanın;
Ben geceye anlattım hüzünlerimi,
İstedim ki sabah duymasın,
Doğmamasından korktum güneşin,
Çünkü hala açmasını istediğim çiçekler var...
Kaybettim ben;
Düşlerimi,
Hayallerimi,
Benliğimi.
Yıkıldığını gördüğüm zaman dünyamın.
Bozuk bir saat gibi,
Aklım ve kalbim;
Sadece sende durur.
Öksüz bir çocuk gibi ruhum,
Sadece sende hayat bulur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!