Tesellin olmaz asla, hiçbir gerçek
Gün, hafta, ay, yıl, yalan söyler sana.
Söz solar, yürek çürür, aşk ölecek,
Tuttuğun tek el, yalan söyler sana.
Zamanın hükmü değince nesneye,
Doğanlar da konar bir gün teşneye
Ölümün dur durağı, yok kimseye,
Bugün açmış gül, yalan söyler sana.
Kanma acıtır, pembe uykuların
Şaşkın nehirdir sevda, duyguların…
Dalma serinliğine coşkuların
Aşkla coşan dil, yalan söyler sana.
Saçının reyhânına boğulduğun
Gülüşünün bir tekine öldüğün
O çifte gâmzesine gömüldüğün
Hep ‘’doğru’’ değil, ‘’yalan’’ söyler sana.
İnsaf terazisine konmazsa söz
Ne gönül dayanır duymaya, ne öz,
İstersen dünyayı dolan, yüz yıl gez
Hâk bilmezse yol, yalan söyler sana.
Keşke’yle solsaydı aşığın derdi
Kelimeler her gün çile gömerdi,
Gam çekmekle volkan, küle ererdi
Yas tut diyen kul, yalan söyler sana.
Kayıt Tarihi : 7.11.2022 23:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!