Sen ağladığında sadece gözündeki yaşı görürler
Ellerin nasır, yüzünde çizgiler
Ellerin
Yüzün,
İçin nasıl yanmış oysaki…
Kaşlarına kadar gelmiş beyaz kesitler,
Hayata susuz kalmış gibi.
Gözler umut bekçisi
Dağılmış sürmen kesin yaşanmışlığın izi
Yaslandığın o omuz,
Ne kadar, nereye kadar korurdu ki zaten seni?
Üzerinden attığın, o bakışlar
Neden o kadar derin?
Hayat sana böyle neyi öğretti?
Dudakların bir bütün
Sanki hiç açmayacakmışsın gibi
Konuşmaktan da çekinirsin.
İpekten, beyaz tenli
Kır bahçesinin sesi,
Bulutların arasından süzülen
Ay ışığı gezgini,
Yaşını kim ağarttı böyle senin?
Kayıt Tarihi : 11.7.2018 19:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!