küstürecekler ellerine seni
fare çaresizliğini betonların
gülecekler beline
tuzu olacaksın bilirim
alıp küreklerini
gülecekler bileklerine
ben çocukken telefon tellerine elim yetişirdi
uzaklarından gelirdim ankaranın
koca kafa derdi abim
ben çocukken herkes çocuktu
bilhassa akranlarım
üzüm bahçesi duvarında
diken elinde ucunda ucuz kan parçası gülüyor
şehrin ulu orta yerinde ayakları kocaman
güneşde gözler güzel güneşler
xyasox 95
olur
olmasından uslanırım
adımın telafusundan şüphelenir söylemem
sende sormadan bakarsın gözlerime
üzerinde ucunda siyahını taşdığın sen
ve
çamurda koşan
ayakların kirli kaygısız
umursamadığımda geceyi
yinede niyet yaklaştırır kendini
iki göz tamamlar yaşamayı
öyle eskimiş uzak
oysa bir öyle yakın
tutsam ucunu istesem
tutacak yok
sen varken yoksunluğun var
sen varken sırf salt
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!