bak büyüdüm anne
dertler büyüdü benimle
sen yanımdasın yine de
her gün güneş doparken yeryüzüne
sen; ebedi,teksin gönlümde
yaşlar aktı yüzümüze
her an şiir istiyor yüreğim
soğuk günlerde şiir giymeliyim
en sevdiğim yemek şiir olmalı
meyhaneye gittiğimde
hani duvarları şiirle bezenmiş olan
otuz beşlik şiir gelmeli masama
Saatim sabahın beşini gösterirken
Senin gözlerin gözlerimde yer edinen
Cehennemin ortasında gezinirken
Sırata bakınan gözlerin sahibi ben
Bu sonsuz,bu sensiz bekleyiş neden?
Neden hiçbir şey çıkmıyor dilimden?
Ağladım gözlerimi dökercesine ağladım
Kör oldum
Seni her gördüğümde
Senin beni her görmeyişinde
Ne kadar güzellik görmüşsem seninle
O kadar da kördüm
seni düşündüm gecelerce
sana olan sevgimi
denedim,sildim,yırttım,attım
sayfalarca yazdığım yazıları
anlatamadım duygularımı
beceremedim tarif etmeyi
Seni sevmek demek
Seni sevmek işte.
Seni sevmek diye başlayacak oluyorum şiire
Ama bulamıyorum ne bir kelime ne de bir simge.
Bakıyorum etrafımdaki şeylere canlandırmaya çalışıyorum beynimde
Bilirsin bazı şeyleri beceremem ya
Gecenin sabahla birleştiği anda
Ben yine ayakta,gözlerim dışarıda
Bahçede,sokak kapısında
Üzerimde pijama gözlerimde hayalin
Bekliyorum,belki dönersin diye
Ayazın buza döndüğü anda
Çaldığın bir kapı yüzüne kapandığında
Gözlerinden süzülen iki damla yaş
Soğurulurken paspas tarafından
Almak istersen kalbini ellrinin arasına
Hani o patlarmışcasına sızlayan
Gül kendine, beni hatırla.
hani ayrılmayacaktık hiç
hani bırakmayacaktın ellerimi
göz pınarlarıma ki damla yaş düşmeyecekti
ıslanmayacaktı artık kirpiklerim
o eski hüzünlü aşk şarkısını dinlerken
arayan gözlerle bakmayacaktım hayata
Duymak sesini gecenin sessizliğinde
Yalnızca seni dinlemek gecelerde
Dokunmak ellerine
Dondurucu soğukta sıcaklığını
Yakıcı güneşte serinliğini almak ellerime
Ve hissetmek nefesini nefesimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!