Her geçen gün birşeyler yitirir ya insan hani, başlatır birşeyleri-birşeyler bitirir sona doğru pimi çekilmiş bir bomba misali gün sayarken ömür, bi çocuk masumiyetiyle bakmaktır aslolan hayata....oysa o bomba patlayana dek ne korkular geçer içinden insanın, ne ümitler, ne sevgiler....her yarın bir dün kazanarak artırırken kendi ne eksiler yaşar insan ömründen ne büyük eksilişler.... herşeye rağmen bilmelidir ki insan aldığı hiçbirşeyi geri vermeden gidemeyecektir bu hayattan bu kuralla yaşam ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!