Yasin Özsarı Şiirleri - Şair Yasin Özsarı

Ben baharda sevdim seni Yeşil serin yağmurlarını tattım gözlerinde Ay ışığına vuruldum birde Birde kulağıma bahar rüzgarları getiren sesine Ben baharda sevdim seni Yağmur dalları gibi sırılsıklam olduğumda Geceleri seni düşünüp seninle yattığımda Uzatırken her rüyada ellerimi ellerine Ben baharda sevdim seni Çiçek kokusu duyarcasına Kalbimin tam ortasına Yıldızlara bakar gibi mağrur gözlerinde Sevmek budur diyebilmenin heyecanıyla Ben baharda sevdim seni Çiçeğe durmuştu ağaçlar Ne güzel kokuyordu rüzgarlar Islattı beni her gece serin ılık yağmurlar Boy verdi, filizlendi seninle içimdeki başaklar Ben baharda sevdim seni Bundan sonra her mevsimin adı bahar Senin kokun Senin gülüşün Ve yüreğime kazıdığım adın bahar

“leyl’i bilmeyen mehtabı ne bilsin
Mecnun olmayan leyla’yı ne bilsin

Zâr’ı bilmeyen ah-u zâr ’ı ne bilsin
Sermayesi derd olan kârı ne bilsin”

' meşk ile goncalanır derd-i cefa bana.
sensiz bir ömür binyıl cehennem reva bana'

İçimde salınan bir sevdaydın İstanbul
Şimdi tarumar etti ayrılığın yüreğimdeki depremlerle

Ağır ve paytak yanlarını seçtim hep hayatın
Acıya tütsülenmiş bir zemheri akşamıydı
Düşlerimi kanatan
Şiirler toplardım gecenin homurtusundan
Mavi denizler tattım öykünerek tuzundan
Ve bir yokluk tümcesi kurdum kendi usumdan

eski topraktı dedem.
o yüzden midir bilmem;
hep BÜYÜK harfle konuşurdu kelimeleri,
bakması bile naralı gelirdi adama..

çocuktuk daha,

“Sen alıp başını gidedur zulüm
Bak hala aynı yerde duruyor ölüm…”
I.

İçimde bir anne iniltisi
Ve bozkırıyor kırlar,

Yazdıkça hırçınlanıyor kalem
Yakıyorum güneşi
Atıyorum içimin doğuşuna
Ay doğuyor bir yandan kâğıdımın karasına

Konuştukça saklıyor kelam

Tutuk düşler görürüm
Bir adım var apansız, tenhada
Yürürüm namlusuna ölümün
Bu muydu şakaklarımda sancısı duran
Bu muydu serencamı ömrün

Gitme kal kırık aynalara bakarak uslanalım,
Kalıp ölmek, gidip bekletmekten yeğdir,
Sancıdır canımızı vurup geçen yağmur,
Bir ezan sesi duyulur ikindi vakitlerine ayarlı...

Biraz aşk kırıntıları yokluyorum

Bir omzu yüklü sevdalardan
Topal bıraktın yere yeksan
Uyanmak ne mümkün sis kokulu sabahına
Bir kanım çekilir, hepten ayyuka bir yanım
Bir yanım kesilir, ne kalır ki öbür yanım?
Azala azala yürürüm yarınlara