Masum bir çocuktum
oyuncaklarım olmadan
ne de çabuk geçti yıllar
daha kucaklara doymadan
Elimde kalem kağıt
E be köylü kızı
Gittinde şehirli oldun
E be köylü kızı
Gözlerinde yaş gördüm
E be köylü kızı
İstediğin hayatı buldun
Hep dışarıda aradım sevgiyi
Meğer
Sevgi emekmiş
Karşılıksız vermekmiş.
Büyüdüm anne
Dostlukta aradım sevgiyi
Artık kızmıyorum dostlarıma
Arayıp sormasınlar
yanımda olmasınlar muhtac olduğumda
artık acımıyor yaralarım
bu saatten sonra
insan nekadar da yalnız...
Bir sahne var aklımda
Ardı karanlık
mavi ışıklarla süslü
ve sensin tek seyircisi
hergün süren bi serüven ve
en güzel hikayeden daha güzel
Gideceğim bu diyardan
Yalnızlığımı
Mutsuzluğumu alıp gideceğim
Bırak
Sende kalsın anılar
Al yanına o lanet olası sevginide
Ben saklayamıyorum
İşte
Gözyaşlarımdan başka bir şeyi
Şu dünyada bir tek
Gülüşlerim yalan
Acım büyük te olsa
Durmaz dertli sigaram yanar
Dayanamaz bu yüreğim
Kızar koca dağlar yıkar
Sana güçsüz olur yüreğim
İçimde kin büyüttüler
Her uykusuz gecemde
odam kayıp hayalin içinde
arsız kederler peşimde
yolum çıkmaz kayboldum içinde
yalnız adamın biriyim
sesiz ölümüm
Yıllardır ilk defa
kafam ayık
günlerden hangi gün
bilmem nekadar ayıp
kafam bozuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!