amatör genç yazar
Bak yazarken ellerim titriyor hatıraları
Ama gamzelerin tüketmiyor umutları
Bir bakışın getiriyor bana mutlulukları
Yeniden sevdirdi beni unutturuyor acıları
Sırtımdaki taşlar bana artık ağır gelmiyor
Unutamıyorum bir türlü o mavi gözleri
Yazarken umut dolu kalemin mürekkebi
Bilmiyor halbu ki başkası tutuyor o elleri
Neyse söylemeyim yıkılmasın hayalleri
Benim kırılan hayallerin olmadı tamiri
Toprağın altı nasıl bir ışık var mı? Dede
Üstü çok karanlık hiç saygı yok hayallere
Yalanmış meğer herşey acı verir bedene
İsyanım insanlığa değil yaşadığım kadere
Her seferinde kuruyorum hayaller ve umutlar
Beni boğuyor bu kasvetli şehrin bulutları
Kalmadı artık tükeniyor aşka dair umutlarım
Düşüncelerle boğuyor hayatın soyut kavramları
Bilmiyorum onları ve kendimi nasıl tanımlarım
Zindan gibi aşılmaz duyguların taştan kalesi
Vazgeçiyorum kelimelerden artık benim düşmanım
Hayatıma dair yapamıyorum maalesef hiçbir tanım
Kalemimle birlikte soldu hayatımdaki yapraklarım
Bitsin artık bu çile son bulsun yürekte ki feryadım
Yazmak güzeldi her seferinde rahatlatırdı bedeni
Bir boşluğa doğru sürükleniyor beynim
Yavaş yavaş kayıyor ellerimden hayallerim
Boş geldim boş gidecek toprağa bedenim
Yalvarırım umut bir filiz varsa kurtar bu faniyi
Umutsun sen biraz tut benim ellerimi
Unutmak isteseydim kalemin ucunda olmazdı hatıraları
Unutmak isteseydim düşmezdi bir türlü dilimden onun adı
Unutmak isteseydim boşuna doldurmazdım kül tablasını
Unutmak isteseydim unuturdum o mavi gözleri anmazdım
Uyku tutmayan gecelerin olacak diyeni dinlemezdim
Bu dediği bana komik gelirdi katıla katıla gülerdim
Halbu ki çocuktum bu hallere düşceğimi bilmezdim
Şimdi ise uykusuz gecelerim de yazıyorum bütün sözleri
Kendimin psikoloğu yaptı beni uyku tutmayan gecelerim
Kafam çok karışık ne yapcam bilmiyorum
Sırtımdaki mezar taşını üstümden atamıyorum
Ne yazık ki yavaş yavaş senden uzaklaşıyorum
Gözlerine baktıkça benliğimi tüketiyorum
Atınca yüzde biri gidicek mi bütün dertlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!