Başın hep dik,
Yaşın hep yirmi dört....
Erken gitmenin ne alemi vardı?
Görecek güzel günler vardı dayım...
Kurtlar dünyasında bir kuzuydun,
Sen ölümü yeğleyip gittin bu dünyadan belki...
Ben çaresiz bir özlemin pençesine düştüm oysa,
10 Mayıs 1989 dan beri,
Benim ciğerim yanıyor dayım...
Yıllar sonra adını koydum oğluma,
Senin gibi yiğit olsun diye,
Sana hakkım varsa helal ama,
Kim verecek akıttığım gözyaşlarının hesabını dayım...
Kayıt Tarihi : 9.5.2012 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!