bu gecede seninleyim,
yine seni düşünerek koyuyorum başımı yastığa,
ve üzerimi acılarla örtüyorum,
ama artık bunun bir önemi yok,
çünkü çoktan kayboldum yalnızlığımda,
göklerde bulunmaz gözlerin,
ruhumu yine maviye boyadın,
beni sarıyorsun,
bana hayat veriyorsun,
her saat her dakika her saniye,
seviyorum seni,
beni büyüleyen o eşsiz gülümsemen,
bu hayatta görmek istediğim tek şey,
bu acı dolu dünyada bana hayat veriyor,
bu da seni sevmemin başka bir sebebi olsa gerek,
beni aydınlatan gülüşünü görüyorum rüyalarımda,
boş gecelerimi aydınlatan,
hatıranı aklımdan çıkarmak imkânsızdı,
içimdeki sessizlik beni sağır etse de,
bir gün seni sevdiğimi unutmak imkânsızdı,
sevmek yaşamaktır,
seni artık duymuyorum,
bana hiçbir şey söylemiyorsun,
hangi noktadayım bilmiyorum,
ama artık seni görmüyorum,
seninle yaşayamadığım zamanlarım oluyor,
neye sahip olduğumu bilmiyorum,
başka bir aşkın izi var kalbimde,
fazla dürüst, fazla iyi, fazla gerçek,
ama ben cesaret edemiyorum,
teslim olmamak için bir bahane arayıp duruyorum,
"Gitmek mümkün olsa da gitsem uzaklara..." demiş Ümit Yaşar Oğuzcan, İki Kişiye Bir Dünya adlı kitabında. Ne acı bir tebessüm. Tıpkı, karanlığın içinden geçen zavallı bir mazlum gibi...
Aşka, her zaman mutlulukla sahip olmalı... Hayat çok zorken bile aklına gelen tek şey, aşkı sevmek olmalı. Hayatını ışıkla dolduran, sana huzur veren, karşı koyamadığın bir kalp; her daim olmalı hayatında...
İnsan bir kez sevdi mi, ne olursa olsun sevmeyi bırakamaz, sadece sevmeye ara verir. Zaman, sevmeyi unutturmaya yetmez. Yeniden sevme, yeniden sevebilme umudu insanı hep diri tutar. Aşk, biraz da unutulması imkânsız anlardır. Şu an aşkı düşünmeye başladığında aşkı besleyen duyguların öne çıkıyor. İnsan bir kez sevmeye başladığında, bütün bir hayatını veriyor. Sonsuz sevgi, alıp götürüyor insanın bütün bir benliğini.
kalbimi ikiye açtığını gördüm,
ve kalbim öldü!
oysa beni yaşatan şeydi bir zamanlar,
gel kurtar kalbimi,
içinde çok fazla sen ve hassasiyet var,
çok fazla duygu ve hüzne mahkûm,
izin ver artık kalbini hissetmeme,
karanlıkta sensizlikten ağlayan benim,
izin ver artık seninle birlikte olabilmeme,
gecenin karanlığına savunmasız saklanan benim,
bir yaz daha bitti,
içimde hiçbir duygunun olmadığını söyleme,
sana seni sevdiğimi söylüyorum,
ne hissettiğimi hayal bile edemezsin,
günlerim sensiz geçse de,
seni hala seviyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!