Ben kavuşunca sana
okyanuslar hasret kalacak suya
gökyüzü özleyecek mavisini
Bırakın şairimi Biraz yalnız kalsın
Ağlasın felek ile gözden ırak
Yağmuru ile başbaşa kalsın
Yoluyor beyaz saçlarını hatrı
Gamı çirkeften semaya varsın
Dolduruyor meydanlarını keskin illeti
Sessiz ve zifiri karanlığın ardında kalmışsa gözlerim,
Hiçliğin derinlerinde debelenir ruhuna ecel doğan bedenim.
Ömrüme mühür, gözüme hapis olmuş sonsuz gidişin,
SENİ SEVMENİN YORGUNLUĞU
Ütopyanın meçhul yabancısı
Sen gitsen de ben seni sevmeye devam ederim
Bir kâğıda işlerim seni
“O benim sevdiğim o benim şiirim” derim
Her an seni okur seni sevmeye devam ederim
Yanımda olmasan da gülüşünü göremesem de
Uykularıma gizlerim seni
Yanmış bir menekşedir gönlümde gözlerin
Alevlensin tekrar küllenmiş yürekler
Ya bu sonsuz sevda yeniden dirilsin
Bir şiir okudum ben sana,
İçimden ama her gün.
Kimi zaman gözlerindi konusu,
Bir başka zaman seni sevmenin sonsuzluğu.
Hiçbir zaman bitmeyecek bir şiir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!