AĞLAMAK İSTİYORUM
Ağlamak istiyorum gözlerinde.
Ağlamayı hiç bilmesem de.
Yağmurlarda hiç ağlamadım ben,
Ve hiiç ıslanmadı yanaklarımda sevdalarım,
Bir hayali hiç paylaşmadı dudaklarım.
Hayatın iskelesinde oturmak
Ürkütüyor insanı
Ve bildiğin denizlerde boğulmak
Acıtıyor insanın canını
Gözlerinde yanan yıldızlar
Söndüğünden beri
Bırak uzun havlar çeksin, âşıklar.
Yollara düşsün gözyaşlarım.
Bırak, ıslansın
Yanaklarımda sevdalarım.
Her sevdanın bir türküsü vardır ya
Varsın benim sevdam,
Kırlangıç kanatlarına yüklediğim umutlarım,
Çağlayanlardan akan yarınlarım vardı.
Ismarlama değil aşklar,
Destanlaşan sevdalarım vardı.
Şimdi yitirilmiş umutların peşindi yarınlarımı,
Yarınlarımda kaybettiğim
Ezbere konuşuyor herkes.
Tanıdık, bildik cümleler dudaklarda.
Boğulmaya mahkûm edilmiş,
Taze fikirler ufuksuz limanlarda.
Asit kadar yakıcı ellerin,
Sıradan dokunuşlarda.
Yokluğunda büyüyen gölgeler,
Hiç bu kadar seni andırmamıştı.
Varlığını görmeyen gözlerim,
Yokluğunda hayaline avunmuştu.
Çaresizliğim ve yalnızlığımda
Büyüyen bu sır,
Bir tenin coğrafyasında
Şubat gibi soğuyorum
Kuşlar geçiyor bakışlarımdan
Donmaya kanatlarımdan başlıyorum
Vagon vagon çoğlan yalnızlığım
Hiç bir durakta durmuyor
Yere düşüp kırıldı,
O çok sevdiğim vazo.
Bin parçaya ayrıldı,
Zaman dilimleri gibi.
Her parçada bin mazi
Saçılıyordu karanlığa.
Nemli bir toprak saklamaya kâdirdir
Tüm saklanacakları.
Ama miadı dolmamış bir sevdayı
Hangi toprak alır koynuna.
Vicdanına bırakıyorum ellerini
Buyur istediğin yerden başla kazmaya.
Bir durak önce inmişim,
Sevda treninden.
Sen usulca geçip gitmişsin
Yüreğimden.
Bir durakta yalnızım şimdi,
Bekliyorum bir sonraki treni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!