Bağlamamdaki tellere,
Konan şu göçmenlere,
Soruyor işte!
Yar nerde yar nerde?
Koynumda taşıyorum,
Sen gül diye…
Ağlanası dünyamı,
Güller ile donattım.
Her birine,
Senin ismini verdim.
Solmayacak,
Değer mi,diye düşündüm?
Kapanışa bir şiir,
Değer mi,diye düşündüm?
Değmediki!
Sevmelerim yüreğimden çıktı,
Sudan çıkmış balık,derler ya,
O balığı şimdi çok iyi anlıyorum.
‘’Neden sudan çıktın be balık? ’’demeyin.
Su onun hayatıdır,sevincidir,o da bilir.
Ama hayat,sevinç yani su ona ait değildir.
Suya dargındır,dargınlığına üzgündür,
Yüreğim ağrıyor yüreğim...
Ey,hal nedir bilmeyen!
Bedenim üşüyor.
Var olma savaşını,sana adadım.
Bırak da rahat öleyim.
Dışarıda var gücüyle,
Gürüldeyen yağmurun altında,
Gözüm gibi baktığım çiçeğim,
Ağlıyor görüyorum.
Sevinçten mi?
Üzüntüden mi?
Bir sürü birikmiştim…
Ne de olsa uzun yıllar,
Ne de olsa sevmiştim.
Her şeyin çoğu zarar ya,
Sevmek de öyle.
Yüzüme, gözüme bulaştırdım.
Bak,
Gözlerinin görebildiği kadar.
Ufuğun da ötesine,
Gecenin inişine,
Gündüzün çıkışına,
Açan çiçeklere,
Bir hayat istiyorum,
Gözlerin gibi çocuk.
Öznesinin sen olduğu,
Bir cümle gibi ömür.
Bir umut istiyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!