Yaşım Yok Şiiri - Dünya Yükünün Hamalı

Şiirimi, çok güçlü bir içsel çığlık ve derin bir acının şiirsel bir dışavurumu olarak ifade ediyorum. "Yaşım yok ben yaşamadım" gibi bir ifadeyle başlayan şiirim, bir varoluş sancısını, görülmemişliği ve anlaşılmamışlığı dile getiriyor. Sessiz çığlıklar, toplumun duyarsızlığına karşı yükselen isyanı simgeliyor. Aynı zamanda bir adalet arayışı var içinde: "İnsanlar beni tekmelerken deli miydiler?" "Kuru ekmeği bana çok görenler deli miydiler?" Bu sorular, yaşanan haksızlıklara karşı bir vicdan muhasebesi yapıyor. "Beni tanıyorlar mıydı, bir husumet mi vardı ki vurdular ha?" kısmı ise, hiçbir neden yokken maruz kalınan şiddetin ve dışlanmanın derin yarasını sorguluyor. Son cümle, kısa ama keskin: "Vurdular beni." Bu, sadece fiziksel değil, ruhsal ve duygusal bir yaralanmayı da ifade ediyor. İçtenlik ve yalın bir isyan va şiirimde. Kısa cümleler, duygunun yoğunluğunu artırıyor. İçerik açısından travma, yalnızlık, toplum dışına itilmişlik ve adalet arayışı temaları güçlü kılıyor. İyileşme açısındanşiirim bir başlangıç olabilir. Acıyı yazıya dökmek, ondan uzaklaşmak değil, onu anlamak için önemli bir adım olduğunu tavsiye ediyor.