Yaşım ölüme yakın
Daha yolun yarısında değilim
Yürümeye aciz insanım
Deryalarda bir sandal
Mevcelerin şerrinden korkarım
Senden ayrıldığımdan beri
Meşum günler yaşarım..
Acılarla her an muhakeme edilen gönlüm
On sekizimde bir kuşun ki kadar ömrüm
Hoş görülmemiş edam
Sussuz bırakılmış vakar gülüm..
İntizarım var ama kime
Kim duyacak beni bu fıkara halimle
Kim müteessir olacak
Yaşadığım bu dertler ile
Yoksa yağmurlarmı ağlayacak
Benim yerime...
Kayıt Tarihi : 19.6.2008 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsan kendisine güler yüzlü davranmasını bilmiyorsa kimseden mutluluk beklemesin boşuna.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!