Kimler girip çıktı,geçen şu yıllarıma
Zor sınavlar gördüm,neler düştü bahtıma
Eller için çok şey yaptım,değer bulmadı
Hiç kimseye akıtacak yaşım kalmadı
Acılar yoğurdu beni,dertler pişirdi
Bazen öyle çok olduki,ibre şaşırdı
Mutlu olamadım,benim yüzüm gülmedi
Hiç kimseye akıtacak yaşım kalmadı
Öyle sevdalar gördümki,gönülden sevdim
Sevildim sanıp da ben ,kendimden vaz geçtim
Hepisinden yara aldım,iyi olmadı
Hiç kimseye akıtacak yaşım kalmadı
Dostlarım için dertlenip,dosta ağladım
Ben her zaman veren oldum,alan olmadım
Emek verdiğim kişiler,dost olamadı
Hiç kimseye akıtacak yaşım kalmadı
Her şeye üzülüp,gözden akıttım yaşı
Ellere yaz oldum,kendim yaşadım kışı
Kaç mevsim geçtide,bana bahar olmadı
Hiç kimseye akıtacak yaşım kalmadı
Ömür geldi geçti,yaklaştık sona
Ben feleğe ne yaptım sa,gülmedi bana
Dışım güler gibi yaptı,içim ağladı
Hiç kimseye akıtacak yaşım kalmadı
Artık acıtmıyor beni dertler,tasalar
Minettim yok hiç kimseye,uzak dursunlar
Gelip de vursunlar,zaren kimler vurmadı
Hiç kimseye akıtacak yaşım kalmadı
Ağlama gözlerim değmez,yaşım kalmadı
Onca yaş döktünde sanki neye yaradı
Kurudu bak pınarların şsilen olmadı
Hiç kimseye akıtacak yaşım kalmadı
Sami Güney
Kayıt Tarihi : 5.3.2025 02:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!