Yasım beyaz Şiiri - Necmeddin Özcan

yas keder kara derlerken
benim yasım beyaz oldu
dört bir yanımı hüzün sarmışken
aklıma gelen bir çift göz oldu
güneşi bile titretiyor şimdi aramızdaki mesafe
duvağın altındaki sen olunca...
bu kez göremedim ama yüreğindeki saflığı
gelinliğinin beyazı dışında...
neye yanayım bilmem ki kendime mi sana mı
ben bir çaya evet dedittiremezken sana
sen bir ömre evet diyorsun üstelik de bir yabancıya
yabancı mı dedim ben ondan daha yabancıyım oysa..
sadece ben yabancıyım sen hala yüreğimin komşusu
gözlerimin yaşı dudaklarımın kahkahası gecemin ise uykusu...
senden gelen herşeye ihtiyacım var bilmez misin
sevince-kedere, gülmeye-ağlamaya,ölüp dirilmeye...
devam da edeceğim seni sevmeyi sevmeye
fotoğrafların bende yaşadığı müddetçe...