Yaşım! Şiiri - Halil Gürbüz

Bir çocuk gibiyim hâlâ.
Pusup da durmadan hıçkıra-hıçkıra ağlayan bir çocuk;
Onbeş yaşlarında…

Oysa büyüdün derlerdi; 'sığmıyorsun kucağa'…

Bense en saf duygularla seviyorken,sevecekken,
Ayrılığı düşünmezken…
Onyedi yaşında baba ocağında bir kız gitti kocaya,
Ellerim başımın arasında ağlarken, bir tek kelime edemezken…
İşte seviyorum, sonsuza dek seveceğim;
Ve anne bak ben aşık oldum diyorken bir çocuk!
Onbeş yaşlarında!

Hâlâ çocuk gibiyim işte.
Hâlâ o gerçek aşk yüreğimde
Soldu çiçeğim zalimlerin elinde…
Yeşeremiyor…

O ki ne çiçekler açardı,
Gül-pembe yanağında, beyaz teninde…
Anlamadım geçti gençliğim; yaşatılamayan
Gerçek bir aşk kaldı geride!
Geçmişe dönülmüyor, imzalar silinmiyor…
Bir kız çocuğu var şimdi onüç-ondört yaşlarında.
Anne evlilik buysa; ben evlenmek istemiyorum diyor…