Sevme yaşım değil artık..
Sevmekten tükenmiş, yalnızlık yaşımdayım ben.
Acılara tutunan, soğuk bir gölgeyim artık.
Payımı aldım acılardan, geriye kalan sızıları var artık yüreğimde.
Yüreğim ise bir yangın yerinden geriye kalan..
Esen deli rüzgarım ben.
Koylarında hasret biriken bir deniz.
Bariyerleri vedayla süslenmiş garip yoldayım ben.
Yaşım, en deli çağım henüz 21..
Yarısını çaldığın ömrümün günlerini arıyorum.
En deli, en mutlu, en unutulmaz günleri yaşıyorum şimdi, tıpkı çaldığın o güzel yıllarım gibi..
Sevmiş yaşım bu benim.
Sevmiş de yanmış, bitmiş, tükenmiş..
Bir ney fısıltısıyım kulaklarda yankılanan.
Bir engamedeyim içinde yalnızlarla dolu.
Bende bir parçasıyım artık yokluğunun.
En yaşlı yaşım, en ihtiyar, en yorgun ve hala 21.
Yaşadım bütün yaşanacakları, acıyı, huzuru mutluluğu, ve aşkı...
Bir gökkuşağıyım ben.
Bütün renklerinde ayrı bir duygu, ayrı bir neşe, ayrı bir acı.
Gökyüzüyüm ben masmavi, en mavi okyanus...
İki damla gözyaşıyım ben gözlerimde misafir.
Şimdi bende kendimde misafirim, gidiyorum kendimden, yaşım henüz 21 iken...
Kayıt Tarihi : 11.6.2016 16:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Bezan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/11/yasim-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!