Yasım Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Yasım

Acılar boğazlarken nefesimi
yalnızlıkla dikiyorum kefenimi
oburca tıkınan kalabalığın
en işlek caddesi istiklalin kalbinde
kuruyorum dar ağacının iskeletini
tekmeliyorum taburesini ipimin...
Daha dün sanat ve edebiyat yürüdü
estetik kaygılı tarih dimdik görünürdü
tiyatro ve sinema kapıları gürül gürüldü..
Kitapçılar, kasetçilerden müzikler
paldır küldür günümüze dökülürdü...
Güler yüzlü selamlar başlarımızı eğer
sağ elimizi yürek üstümüze götürürdü
Rumu, Ermenisi, yahudisi şıklıkta
ve can komşulukta güldür güldürdü
eli işi ve ustalıkta yaşamı güldürürdü...
Şimdi istik-lal... arabistik-lal...
Hacı şekerci, lokumcu, hortumlu nargileci
her dükkan ve ilişki, alış veriş merkezi,
ticari kredyer, dozer homurtusu iş makinası
insanlar sakallı, fesli tesbih tanesi
tarihi hafızası silinen istik-lal caddesi
kanlı, şanlı bir mayıs meydanı ise
Arabistanbul açık külliyesi...
10. Kasım 2017