İnsanın yaşadıklarına özlemi,
Daha büyükmüş, yaşamadıklarına olan özleminden.
Yoksa nasıl içi yanar insanın,
El ele, sarmaş dolaş çifteleri görünce.
Gözlerde nem olur, dökülemeyen yaşlar.
Bilmese sıcak bir elin,
Sevgi dolu bir yüreğin ve bedenin,
Tadını, sıcaklığını ve verdiği huzuru…
Sadece bir istek olur, onlar gibi olmak.
Ya aşkı, sevdayı yaşayanlar öyle mi?
Bir el sıkar yüreklerini,
O günleri hatırladıkça.
Yürekleri sığmaz kafesine,
Uçup gitmek ister, o güzel günlere.
Gıpta, bazen de kıskançlıkla bakarlar,
Seven, sevişen çiftlere.
İçten içe de bilirler ama ve sevinirler onlar adına.
Onlar da yaşamıştır o güzel duyguları.
Bir an “iyi ki yaşadım” derler,
Ama bazen yetmez o iyi ki sözü.
Yeniden yaşamak için büyük bir özlem duyunca.
Sıcak bir eli tutmak,
Sevilen bedene sımsıkı sarılmak isterler yine.
Yaşı yoktur ki aşkın,
Sen yaşadın, yeter de denmez ki…
Yaşadıkça aşkla dolmak ister yürekler.
Sevmek, sevilmek insana yakışır her yaşta.
Yürek yaşlanmaz insan istemezse.
Titreyen eller tutar sevdiğinin elini,
Kaç yaşında olursa olsun…
Feri azalmış gözler hala pırıltıyla bakar sevdiğine,
Daha bir içten söylenir “canımmm” sözü.
Herkesin hakkıdır Aşk,
Değerini bildikleri sürece…
Hayat farklı zamanlarda sunar aşkı bizlere.
Görmesini bilirsek eğer.
Umutsuzluğu, pes etmeyi, vazgeçmeyi sevmez aşk.
Emek ister, yürek gücü ister.
Değeri bilinsin, beslenip, büyütülsün ister.
Bekler bir süre, sabırlıdır aşk.
Ta ki… Adına yaraşır yaşanmadığını anlayana dek.
Kaybedince anlaşılan,
Yeri doldurulamayandır Aşk…
Şarkılarda, filmlerde, şiirlerde bulduğu yeri ve değeri,
Ziyaret ettiği yüreklerde de bulmak ister.
Ne yaşı, ne de zamanı yoktur.
Bazen uzak yollardaki yürekleri birleştirir.
Bazen de yasak aşk olur, yakar yürekleri.
Belki de gücünü ölçmek ister, kim bilir.
Kavuşturmaz çoğu kez sevenleri,
“Kavuşunca aşk biter” sözünü doğrulamak istercesine…
Tatlı bir acıdır aşk, yaksa da vazgeçilemeyen.
Üzse, elleri düşman da etse, güldürse de.
Dünya kurulalı sırrının çözülmediği,
Elinin değdiği her yeri, her yeri güzelleştiren…
Yüzde tebessüm, ruhta huzur,
Yürekte bir kanat çırpıntısı olan,
Gönüle aşk düştü mü?
Mantığın sesinin duyulmadığı…
Ne onla ne de onsuz yaşanandır AŞK.
01.07.2010
Belgin YazarKayıt Tarihi : 3.7.2010 02:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)