Ölmek üzereyim kurtarın beni bu felaketten
Şikayetim var boşayın beni bu Hamiyetten
Yıllardır çektiğim eziyet gördüğüm hep işkence
Davacıyım hem şiddetli darpten hemde ihanetten
Bugün yine sensiz geçti,yarında sensizim
Seni düşünüyorum yine suskun ve sessizim
Ben benden geçmişim ben yine bensizim
Artık yeter ne zaman göreceğim seni
Sonra deyipte yine ağlatma beni
Bir şarkının sözlerinde kaybettim yine kendimi
Daldım mazi defterine tek tek saydım günlerimi
Zaman bir kar tanesi gibi ellerimde erirken
Gözlerim doldu yine geçmişim hatırıma gelirken
Yazık değil mi güzelim ayıp değil mi yaptığın
Senin gözlerin hayatı zindan etti bu gence
Sensin ölümüne sevdiğim sensin taptığım
Bir gül şu dertliye bitsin bu işkence
Hayalin bir an dahi gözümün önünden gitmiyor
Bayram diye beklediğim günler acı hüsran oldu
Dertli gönüle düşen yine feryad-ü figan oldu
Bir umutsuzluk çöktü güneş hiç doğmayacak sandım
Semadaki kandiller söndü geceler katran oldu
Her tarafta it çakal siz hala uyuyorsunuz
Kıçınızda blue jean olunca kendinizi birşey sanıyorsunuz
Gittiğiniz yol yol değil bunu ne zaman anlayacaksınız
Yatağa iki kız atınca kendinizi birşey sanıyorsunuz
Aşkmetre yokki arkadaş ölçsem sevdamı göstersem yare
Aşk yine sille tokat daldı baştan ayağa her tarafım yare
Lokman Hekim! Lokman Hekim! Nolur göster bana bir çare
Vallahi usandım arkadaş,küfredesim geliyor bu yare
Yine yağmurlu bu akşam buralar
Aklımda yine sadece sen varsın
Damlalar düşerken ürperiyor bedenim
Dokunamasada elim ulaşmasada sesim
Bilki gözlerimde sadece senin hayalin var
Aklımda yine sadece sen varsın
Kendi kendine tekrarlamak kolay
Gözlerinin içine bakıp söylemek zor
Bi seni seviyorum desem bitecek olay
Baklayı dil altından çıkarmak zor
Bitmedi bitmeyecek galiba bu eziyet
Hayatıma girdiğinde on yedi yaşındaydım
Şaşkındım biraz çünkü daha yolun başındaydım
İlk buluşmamız arkadaşımın gazıyla oldu
Onu ilk defa öpüşümde betim benzim soldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!