Ne güzel bir sabaha uyandık, ne güzel
İnsanlık bembeyaz sayfalarla yeniden umuda durmuş
Düşlerin sonsuz gecesinden ışıltıyla büyülenmek.
Yeni yıl gelmiş, çocukların neşesi ne güzel
Noel Baba; belki pencereden belki bacadan
Girmiş evlere, çocukları armağanlarla coşturmuş
Dünyanın bir çok evinde çocuklar şen, mutlu.
Oysa solgun yüzlerde kırılgan geçişli zamanlar
Kimse bilemez zaman eskilerini soyundu mu?
Acı deneyimler ki yıldızlarıdır zifiri karanlıkların.
Yeni yıl gelmiş, hoş gelmiş, ne güzel!
Vicdanlar uğulduyor, kimi bacalardan
Simsiyah kömür, tezek kokuları yükselirken
Yoksulluk, açlık, zemheri soğukları
Savaşa uyanan coğrafyaları acılar vurmuş
'Beyaz zambaklar' açma mevsimi bilinmez
Ne buzu, ne közü çözülemeyen yerlerde hüsran...
Umuda bu kadar neşeyle, hevesle sarılmak
Her yeni yılda, biraz daha yaklaşırken tükenişe
Yeni doğuşlarla alışırken bekleyişe, unutuşa...
Düşümüzdür ilk önce dağlara doğan güneşler
Sevgi ve dost ışımasıdır çiçeğe duran duyuşlar
Düş kurdukça çoğalır yaşam, çocuk dillerinde
Çocuklar neşeyi giyinmek ister sonsuza dek
Çocukların sonsuz renklerde açması ne güzel
Aydınlık düşünüşler, kök salıp çoğalmak pıtrak pıtrak
Dünyanın en ipeksi dokunuşu çocuklar
Papatyalar sevgiye açtıkça katmer katmer
Yaseminler siyah açar mı?
Akşamlara mis döken yasemin çiçeğinde açar sevgi
Zaman cama perde perde siyah sırlar çekse de
Yaseminler o baygın tutkulu kokularıyla
Güzellik, incelik, saf duygu ve aşkı yayarken
Sorarım barışı unutan çağcıllara
Yaseminler siyah açar mı? ...
Kayıt Tarihi : 24.8.2019 08:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)