Sen gidince ardından boynu bükük kalınca,
Yaseminler gönlümün bir dalında kuruyor.
Suskun küskün bir çok söz isyanlarda gizlice,
Ne yeminler bitiyor, ne ümitler soluyor...
inanırım aşklara affedince kendimce,
Yaseminler tenimde kokacak sen gelince,
Aramızda hiç bir şey geçmemişçe yalancı
Gidemezsin yüzüstü bırakıpta yabancı...
2011
Fevziye İldenizKayıt Tarihi : 20.8.2012 22:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fevziye İldeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/20/yaseminler-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!