Nâ-merd kalabalıklar içinde,
Kimsenin görmediği, ruhu ser-sebîl biriyim ben.
Mürekkebi sînemden geçirdiğimden beri,
Kelâmım nâra atar zihnimde,
Lâkin kimseler işitmez sesimi.
Soluğun zihnimize dokunduğunda,
Bir gazel-i aşk olurdu ömrümüz,
Sanki fanilik mahvedilmemiş,
Zaman, ebediyetle mühürlenmişçesine…
⸙ ⸙ ⸙
Mahın titrek sureti nehrin mehtabına düşerken,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!