Kalbimde gençliğimin umutları doluydu
Sanki hayat sana varılacak bir yoldu
Zaman gözümde buyutse de bazen
Aslında ne zor ne de sandığım kadar uzundu
Bağrımda dünyanın kargaşaları vardı
Bin gece ve bin sabah da geçse, bir adım bile geriye dönmem artık.
Güneş doğarken neyse hissettiğim, batarken biraz daha karanlığı işliyor içime,
Suretimi aradığım o yalnız geceler, en kalabalık zamanlarımdı belki de.
Söyleyemediğim her şey, en çok konuştuğum gerçeklermiş evvelinde.
Beni anlayamazsın beni yaşamadan, ben anlatırsam hikaye olur, sen anlarsan gerçek.
Susuyorken dinle beni, çünkü konuşurken herkes dinleyecek.
İsterdim ki senin mevsimin hiç bitmesin
En olmadık zamanda cemren düşsün
Sevmenin ötesinde bir huzur duyulsun
Açacağın çiçekler umudum olsun.
Baktığın yerlerde beni gör
Sen de beni görüyorsun
Ben ne kadar kaçsam da
Anladım, sen beni anlıyorsun
Ben ne kadar öfkeli olsam da
Duydum ki gönlün pek enginmiş
Sen de vazgeçmişsin belli
Aynılıktan ve belki ayrılıktan
Tat vermiyor dünyanın rengi
Sen de bezmişsin buralardan
Sana da isterim belki
Adam bana aşk öğretti
Bir gün geçtim öylece
Baktım gözümün ucuyla
Döndü ve bana baktı
Konuştu gözleriyle
Şiirlerimden defolup gitmeni isterim
Yazarken aklımda belirmeni engellemek
Beni unutuşunu hazmetmeyi dilerim
Aslında seninle ilgili her şeyin silinmesini
Bunu ben yaptım bana
Artık sadece kendime tahammül edeceğim ben.
Kimseler için sıkmam o güzel canımı.
Çabam hep sevdiğim uğraşlar uğruna olacak.
Hiçbir başarı için daraltmam ben ruhumu.
Gökyüzünü kaçmak için değil, dinlenmek için izleyeceğim mesela. Ona bakarken hissettiğim hep umut ve huzur olacak.
Geçmişi satacağım, evet onu satacağım. Gelecekle de aramı iyi tutarım belki.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!