vakit geç!
varlığı benim varlığımı geçmeden geç...
uykumun katili olan o değil sensin..
topla pılını pırtını geç.
sadece benden geçesin diye gökyüzüne daldım.
gökyüzü kafam kadar bulanık.
En sevdiğim şarkıyı daha çok dinleyesim geldi bugün.
İçimde haykıramadığım gerçekler olduğunun bugün farkına vardım..
Kapattım gözlerimi rüzgar estikçe o seni senden alan kokum geldi burnuma,
Bugün beni benden alan yokluğunla burun burunaydım aslında..
sessizim bugünlerde, yorgun ve gergin..
huzurun her bi köşesinden alacağım var..
Zincirleme bir acı tamlaması kaplıyor bu gece beynimi.
Yorgunluktan bitkin düşmüş bir bıkkınlık.
Söylesene kaçıncı günü tamamladık devinimli yok oluşumuzda..
Yüksek dozda acıdan sanırım bilemedim..
Gidişinin üstünü mü çizmem gerekli, yoksa altını çizip hayatımın miladı olarak tarihe mi geçirmeliyim seni?
Git artık!
Boğazımdan geçen herşeye acı katmaktan midem kalktı.
Git!
al bende ne kadar sen varsa..
bütün acılarımı, iç çekişlerimi al ve git..
Ah kendini bilmezim..
Şimdi avazım çıktığı kadar susuyorum..
dilim damağım kuruyor, zil zurna ölüyorum..
medet umduğum her dalı kendi elimle kırıp attım..
üstüne basıp çiğnedim..
daha şafak sökmemiş..
simsiyah..
Birde yetmezmiş gibi hiç doğru düzgün çalmayan radyo kanalları, dudaklarındanhiç düşürmediğin o eşsiz melodileri çalmaya başladı.
Her gün, mavi larciverte bürünmeden hemen önce...
saçlarımın şafak kızılına kadar, ben ve aslında hiç benim olmayan sen, radyo başındaydık.
Gece, kıskandı hüznümüze.
Yıldızlarda gördüğüm gözlerin ağladı terk eden benmişçesine..
Bak saatler geçiyo paşa..
Duy tiktakları..
Saatlerin akrebi aklına soksun
Mutluluktan yoksun bedenimi
Gör beni paşa gör ve duy..
Ahh paşam bir bakış nasıl acı verir bu kadar.. gülüşlerin mızrak oldu sanki sırtıma..
Ne çok ağladım ben kalabalıklarda
Bir damla yaş dökmeden gözlerim
Ne çok sustum,
En çok güldüğüm vakitler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!