Yasemin kokusu Şiiri - Meryem Keskin

Bu sabahta.her sabah olduğu gibi,
Erkenden kalkmış sın.
Bahçende güllerinle konuşuyorsun belli ki.
Ne söylüyorsun onlara bilmiyorum.
Yüzündeki tebessüme bakılırsa,
Sen onları. çok seviyorsun.
Onlarda, benim gibi seni özlüyor.

Ben her sabah saatimi sana kuruyorum.
Yelkovan la akrep sende birleşiyor.
O güllerin dikenleri eline baktıkça,
Ben kanıyor'um avuçlarımda.
Sen onlara şarkılar söylerken.
Ben küçük mısralar serpiştiriyorum,
Satır aralarına.
Sayısız mektup yazdım sana.
Aşkımı. hasretimi , özlemimi anlattım.
Seni nasıl sevdiğimi anlattım.

Dün bir mektup daha verdim postaya.
Ben korkağın tekiyim sevdiğim,
Yine cesaret edemedim, kimliğimi aciklamaya.
Aşkım, saçlarım olmasada,
Mektubum şu an parmaklarının arasında.
Özenle açtın zarfı.
Bir damla Yasemin kokusu sürüyorum,
Yazdığım her mektubun, satır başına.
Yine derin bir nefes aldın, zarf açılınca.
Sen nefes aldın, ben soluksuz kaldım.

Sen mektubumu okurken ben seni seyrediyordum.
Dönüp bir kez bile bakmadığın,
Karşı evin balkonundan.
Yırtıp atmıyorsun mektuplarımı.
Okuyup özenle katlayıp,
Ceketinin cebine koyuyorsun ya.
Tam kalbinin üzerine.
Şimdilik buda yetiyor bana.

Bu aşkın sonu ne olur bilmiyorum.
Ama umutla bekliyorum.
Bir gün sen beni bulacaksın, yasemin,kokusunda biliyorum.
Ben o güne kadar bekleyeceğim,
Yüzüme çizgiler, saçlarıma aklar dolsa bile.

Bir gün postacı kapını çalmaz ise eğer,
Bil ki ben yokum artık karşı evin balkonunda.
Beklemeye yenik düştü yorgun kalbim.
Vasiyetim dir, son kez getirecekler,
Senin sokağına.
Yasemin kokuları içinde son kez geçeceğim,
Evinin olduğu sokaktan, son kez.

Yalnız Yasemin kokusu kalacak sana,
Birde kimliksiz mektuplar.

...... Meryem Keskin.....
......14.05.2022......