Yasemin kokulu yosmam Şiiri - Saim Işık Ron

Şehir sus pus olmuş,
Sokaklar bir düş simsarı
Duvarlar,yosmaların yalan tarihleriyla gizli
Gökkebbeden inen sesler
Bir tek yürekte aksini bulabiliyor.
Her dilenci kendi yoksulluğunda boğuluyor,
Toplanan sadakalar yetmiyor,
Hatta daha da derinine gömüyor karanlıkların...
Sus pus şehir
Mavi gözlü bir dilber çıkagelir
Mahşerin tanınmaz yokluğundan
Saç baş dağınık
Bir tek gözler yerinde.Parlak.!
Dilsiz, lal bakışlar
Güzellik her dem taze ve his dolu.
Sokak ayışığının ölgün gölgesinde,
Mehtaba meyledecek sadık dostlar arar,
Ta ki nazlı dilber kendi karanlığına gömülene dek.
Bitti karanlık,yaşıyor yalnızlık
Ölmüş gözler,ruh gülüyor
Bakışlar lal,dil sürgülü
Kocaman uzun bir gece
Ben,mehtap ve ucuz şarap
Bir de ayyaş yosmanın iri bakan gözleri
İri gözlü yasemin kokulu yosmam
Çık gel mahşerin tanınmaz yokluğundan...
SIR