sen yağdığında ben uzun yolculukların karanlık kuytusundayım
bahar kokulu gözlerinin eriyiğine kapılıp giden öykülerin ortasında
yalnızlıkta açar çiçeklerin tutkularına adanmış kelimelerim
bir ilkbahar içtenliğinde yürüdüğüm yolları bekleyen sessizliğim
sonra bir çölün ortasında konaklamış kervan olmak için sen varsın
kızılın kana bilenen sancısını çekmek içindir haydudun narası
kuşkulu bir sabah rüzgarı estiğinde dağın kıvrımlarından iner heybetin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla