BİR TEK AŞK BİLİRİM: ANNEM...
ekmek alma yaşım geldiğinde sevinmiştim çok.
bir de annemle dolmuşa bindiğimde
'iki kişi uzatır mısınız? ' denildiğinde...
Bir şehirden dilenmek tuzunu unutamadığım adamı
Tükeniş sızısı
Dost sancısı daha çok
Varsayım döngüsü
Kaş karası yalnızlığım….
içine ellerini koydum bavulumun
en üstte kırışmayan gülüşün,
kağışındaki dudak izin...
sonra
dişlerinin pırıltısı var mesela.
Tanrı'nın beni terkedişiydi sanki suskunluğun.
konuşsan heryerim dirilecekti.
sonra kanserli tırnaklarımla okşayacaktım pamuk dillerini
ağaçlar kanayacaktı.
karanlık kokuyor yüzüm.
koparmaya kıyamadığım bir çiçek gibi
takvim yaprakları.
yatağımda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!