Yasemin'im... Şiiri - Koray Düzgen

Yasemin'im.
Hatirliyormusun bebeim.
En son konustugumuzda bana pasta yaptigini soylemistin.
Bense pasta sevmedigimi ama tatli olarak seni yiyebilecegimi soylemistim.
Gulmustuk o an :)
Sen farkli bir tatlisin demistim.
Uzerine krema konulan pastalara benzemedigini soylemistim sana.
Sense bana o kilit soruyu sormustun.

Ben neye benziyorum bebeim?

Denize acilan o tahta iskeleyle,
ay'in deniz uzerine cizdigi o altin tozlarindan yapilmis,
uzerinde kosulasi narin yolun
icimde yaratmis oldugu o buyuk ozleme benziyorsun bebeim...

Bazen duygularimi kelimelere dokemedigim anlarda,
dinlemis oldugum o sarkinin
icimde yaratmis oldugu o isyankar haykirisa benziyorsun bebeim...

Bir keresinde msn'de tartisirken,
internetten basi egik ayrilip,
yatagimda sessizce aglarken
icimde yaratmis oldugum o derin aciya benziyorsun bebeim...

Dogum gunu hediyen icin secmis oldugum o mukemmel armaganin,
seninde cok begeneceginin arzusuyla
icimde yaratmis oldugum o degisilmez sevince benziyorsun bebeim...

Seninle Izmir'de bulusurken,
sana sarilip, yasemin kokunu icime cekip, Tanri'ma sukrederken
icimde yaratmis oldugum o unutulmaz aska benziyorsun bebeim...

Sitedeki yazilarini ozveri ile takip ederken,
sana cevap olarak yazilan yazilari inceleyip, dusunurken
icimde yaratmis oldugum o hakli kiskancliga beziyorsun bebeim...

Hayallerimde yasatmis oldugum ama bir turlu ulasamadigim,
her zaman buyuk bir arzuyla bekledigim,
evimin kadini, cocuklarimin annesi
ve hayatimin arkadasi olabilecegi duygusuyla
icimde yaratmis oldugum o gercek ese benziyorsun Yasemin'im...

(21.05.2008)