Ailesi, Yasemin’in bu olayin etkisini görecegi psikolojik desteklerle asabilecegini düsünse de o, bazi geceler gördügü kabuslarla aslinda hayatina ne kadar da isledigini biliyordu bunun. Ama onlari üzmemek için belli etmiyordu.Zaten sirf bu sebeple, olaydan birkaç gün sonra dogdugu o sirin mahalleden bile tasinmislardi.Belli ki babasi çevresinde ona yasadiklarini hatirlatacak hiçbir sey istemiyordu..Iste minicik Yasemin için bir yikim daha...Bu yasadiklari neyin bedeliydi. Ne yapmisti bunlari hak edecek.Onun simdiye kadar ögrendigi sey, yapilan hatalar bedel ödetirdi insana,cezalar bu yüzdendi, ama o hata yapmamisti ki.Tek suçu kendini savunamayacak kadar masum olmasiydi aslinda.Evet Mustafa da yoktu simdi.En iyi oyun arkadasi.Oysa ki onlar birlikte büyüyüp okula birlikte gitmek için birbirlerine söz bile vermislerdi…..
Günler haftalari onlar aylari kovaliyordu. Yasemin,kendince, çevresine çizdigi koruyucu çemberle büyüyordu.Aslinda öyle hayat doluydu ki, ama nedense yanina birisi biraz fazla yaklassa birinin nefesini ne zaman yakininda yüzünde biraz fazla hissetse geriliyor,bulundugu ortami terk ediyordu. Onun bu anlam verilemeyen davranislari çevresinde garip biri oldugunu düsündürüyordu.Oysa hala kulaklarinda o hayvani soluyus, dudaklarinda zonklama ve bedeninde o hirpalanma vardi Yasemin’in.
Pasif bir arkadas çevresi ve oldukça basarili bir okul hayati vardi simdi genç kizin.Gün geçtikçe daha da güzellesiyordu.Yasitlari flört etmeye baslamisti.O ise hep bir kösede,yalniz, masum, içindeki o küçücük kizi teskin etmeye çabaliyordu.Bazi geceler rüzgar, bazi günler nefes kesen ayaz ve bazen de hafta sonlari gittigi yüzme dersleri …Hepsinde o adami, yüzünü, sesini, nefesini görüyordu.Bazen nefessiz kaliyor, kapali ortamlarda duramiyor dursa da pencere kenarinda oturuyordu
Tek gerçek dostu hala mektuplarla görüstügü Mustafa’ydi.Okula baslayana kadar irtibat kurup görüsememislerdi ama Mustafa okumayi söktügü ilk sonbahar ona mektup yollayarak kaldiklari yerden devam ettirmisti bu dostlugu.Yasemin ilk yil bu mektuplari tek basina okuyamasa da, bir sonraki sene artik cevap bile yazmaya baslayacakti.
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
