Gül deminde başladı bir hafif rüzgar,
Dokunduk ten rengine değdi elimiz,
Bahar dallarından umut derledik.
Kol kola verdik maviliklere doğru,
Süzüldü imbiğimizden bitkin acılar,
Yavaşça ayrıştı sıkkın gökyüzü..
Ne çok bekledim gelmeni
Bilsen ne çok!
Her sabah binbir özenle taradım saçımı
Yüzlerce kez gidip geldim ayna başına
Bakışlarıma en güzel sevgiyi koyup
Umut dolu bir yürekle çıktım yollara
Masalların ötesinde kaldı hayat
yürümek anlamsız
koşmak yasaklı
Tutup fırlatasın gelir köz yüreğini
Deryaların buz gibi kucağına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!